VOORHISTORIE+NATUUR WEZENS
Door je te (her-) ver-binden kan je ook leren om makkelijker natuurwezens te herkennen, omgeving helen, bv een chakra tuin aanleggen, zielendelen ophalen, met dieren communiceren, de kleurrijke boodschap van bloemen/planten met hun heilzame werking ontvangen, je creativiteit enz....
Al deze bijzondere kennis, die je misschien nooit dacht te bezitten, raak je nooit (meer) kwijt.
Je zal de tekens van de Grote Moeder beter verstaan alsook zul je je intuïtieviteit beter volgen.
Sinds de val van Atlantis 13.000 jaar geleden, zijn we gescheiden geraakt van de ongeziene wereld.
We zijn het contact met de Bron, onze sterrenafkomst van waaruit we gevormd en gevoed werden (en nog steeds worden) en het voelbare contact met engelen, gidsen, natuurspirits enz....kwijtgeraakt.
We zijn merendeels onze rechter hersenen helft gaan gebruiken (het denken).
Kabouters, feeën, elfen, waterwezens werden naar de sprookjeswereld verbannen en eenhoorns en draken werden fabeldieren. Doch kijken velen onder ons toch graag naar zogenaamde fantasie films of luisteren we in stilte naar oude verhalen en sprookjes en de Magische vreugde.
Omdat dit dan ook een deel van ons uitmaakt....we zijn als mens ook een wezen tussen de andere wezens.
Eeuwenlang worden rituelen gebruikt om betekenis te geven aan bepaalde momenten in het Leven.
Of het nu gaat rond grote mijlpalen (geboorte, huwelijk, sterfte), kleine dagrituelen of seizoensrituelen.....
het "voelt" steeds aan om "iets" te doen rond een gebeurtenis.
Rituelen zijn waardevol om ons vreugde/verdriet of jaarwiel een diepgang te geven.
🐉De bewoners van de oude Landen vonden het vanzelfsprekend om mee te gaan met de voeling van de seizoenen.
Ieder was "bij wijze van" een heks.
Het was een daggebruik om elkaar te helpen en te genezen met kruiden. Het Land samen te bewerken en de overgang der seizoenen te vieren met de bewoners van het dorp waar je woonde.
🐉Ook onze Voorouders (Kelten/Vikings in omstreken) en vele andere culturen, dankten alle dagen de (goddelijke) elementen.
Deze "Goden en Godinnen" kregen bij verschillende geloven en culturen een andere naam.
Je hebt bv de God of Godin van:
de regen, de vruchtbaarheid, de storm, de mais, de alomvattende, de liefde, de beschermer enz....
De Godin van de liefde bv kreeg de naam:
Afrodite (Grieks), Aina (Keltisch), Freya (noord Germaans), Parvati (Hindoe), Venus (Romeins).
In die tijd was er een vanzelfsprekende vertrouwde band en dankbaarheid met het spirituele en de aardse elementen.
De mens bracht dezen Goden in beeltenis en schonk hen offers (bloemen,vruchten,dieren) om dankbaarheid en ze zo de mens ten gunste zouden zijn.
De mensheid van dezer tijden vindt nu "alles" vanzelfsprekend of wil deze enkel wetenschappelijk verklaren.
En is het naar voor brengen van zichzelf en het feest belangrijker geworden dan de diepgang.
Zo de diepe band vroeg of laat zou verloren kunnen gaan....alsook de band met zichzelve.